วิชาประวัติศาสตร์มีคุณค่าในการส่งเสริมให้ผู้เรียนได้เรียนรู้พัฒนาการของเรื่องราวในอดีต ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงตามเหตุและปัจจัยต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น เป็นบทเรียนสอนให้เข้าใจปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นและไม่ให้เกิดซ้ำรอยอีก ทั้งสร้างให้เกิดความตระหนักรู้เห็นคุณค่าของภูมิปัญญา อารยธรรม ที่บรรพชนได้สั่งสม สืบทอดกันมา ด้วยคุณูปการของวิชาประวัติศาสตร์ดังกล่าว ผู้คนในสังคมจึงให้ความสำคัญกับวิชาประวัติศาสตร์ในฐานะที่เป็นเครื่องมือสำคัญในการพัฒนาเยาวชนของชาติ ให้เกิดสำนึกรักในชาติ เป็นนักคิดใคร่ครวญ ตั้งคำถาม และซื่อสัตย์ต่อหลักฐานทางประวัติศาสตร์ สมดังที่ ดร.วินัย พงศ์ศรีเพียรได้กล่าวไว้ว่า "ประวัติศาสตร์ วิชาสร้างนักคิดและปัญญาชน"

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ได้ดำเนินการพัฒนาการเรียนรู้วิชาประวัติศาสตร์มาอย่างต่อเนื่อง โดยเน้นพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาให้มีความรู้ความเข้าใจ "สาระประวัติศาสตร์" ในหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๕๑ ส่งเสริมวิธีการสอนประวัติศาสตร์ที่หลากหลาย ในแรกเริ่มเน้นให้ครูผู้สอนได้มีความรู้ความเข้าใจในวิธีการสอน ๓ เรื่อง คือ การใช้เอกสารหรือหลักฐานชั้นต้นเป็นสื่อในการเรียนรู้ การใช้แหล่งเรียนรู้ทางประวัติศาสตร์ในท้องถิ่นเป็นสื่อ และการใช้วิธีการทางประวัติศาสตร์ เอกสารฉบับนี้ ได้ประมวลและรวบรวมความรู้ความเข้าใจด้านการสอนประวัติศาสตร์และผลการดำเนินการที่ผ่านมา โดยนำเสนอเป็น ๔ ส่วน ประกอบด้วย

๑) พัฒนาการการจัดการเรียนรู้ประวัติศาสตร์
๒) พัฒนาการของหลักสูตรวิชาประวัติศาสตร์ไทย
๓) หลักคิดและหลักการสำคัญทางประวัติศาสตร์ และ
๔) รูปธรรมการจัดการเรียน

การสอนของครูผู้สอนและสถานศึกษาที่ได้ดำเนินการจนเป็นแบบอย่างได้ จำนวน ๘ เรื่อง ขอขอบคุณคณะวิทยากร คณะครูผู้สร้างสรรค์ผลงาน และผู้เรียนทุกคนส่วนสำคัญให้เอกสารฉบับนี้เกิดรูปธรรมการจัดการเรียนการสอนประวัติศาสตร์ที่ชัดเจนมากขึ้น และขอขอบคุณคณะทำงาน ผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่าย ที่ได้ดำเนินการจัดการให้เอกสารฉบับนี้สำเร็จลงด้วยดี