การฟัง เป็นการได้ยินเรื่องราวให้เกิดความเข้าใจในเรื่องที่ได้ยิน และ นำมาพิจารณาว่า

เรื่องราวนั้น ๆ ควรเชื่อได้หรือไม่นำไปใช้ประโยชน์ได้เพียงใด

ข้อควรปฏิบัติในการฟัง

๑. ตั้งใจฟัง ไม่พูดหรือสนทนากันขณะฟังผู้อื่นพูด

๒. คิดติดตามเรื่องฟังว่าเรื่องที่ฟังเกี่ยวกับอะไรมีความถูกต้องเชื่อถือได้หรือไม่

๓. การฟังคำบรรยายควรจดข้อความสำคัญที่ได้จากการฟังไว้

มารยาทในการฟัง

๑. ตั้งใจฟัง มองผู้พูด

๒. ไม่คุยหรือเล่นขณะฟังผู้อื่นพูด

๓. ไม่ส่งเสียงดังหรือทำความรำคาญให้ผู้อื่น

๔. ถ้าจะถามควรขออนุญาตก่อน หรือให้ผู้พูดหยุดพูดก่อน ไม่ควรถามขณะผู้พูดยังพูดไม่จบ

การพูด เป็นการแสดงความคิดเห็นหรือบอกเล่าเรื่องราว โดยการพูดให้ผู้อื่นฟัง ผู้พูด

ต้องมีความคิด มีเรื่องราวที่จะพูด และต้องจัดลำดับความคิดหรือเรื่องราวที่

จะพูดไม่ให้สับสน เพื่อผู้ฟังจะได้เกิดความเข้าใจชัดเจน ผู้พูดต้องพูดให้ชัดเจน

ใช้ภาษาที่ถูกต้อง

ข้อปฏิบัติในการพูด

๑. จะพูดเรื่องอะไร ต้องมีความรู้ในเรื่องนั้นโดยการอ่าน การซักถามผู้อื่นให้เข้าใจก่อน

๒. ใช้ภาษาพูดที่ถูกต้อง สุภาพ

๓. พูดให้เสียงดัง ฟังชัดแต่ไม่ใช่ตะโกน

๔. พูดให้ชัดเจน ใช้คำแทนชื่อให้ถูกต้อง

๕. มองผู้พูด

๖. ขณะพูดต้องนั่งหรือยืนตัวตรงในท่าสบาย

๗. ไม่เอามือล้วง ควักแกะ เกา ขณะพูดหรือยืนเอามือไขว้หลัง

      มารยาทในการพูด

๑. ใช้น้ำเสียงนุ่มนวลไม่พูดกระโชก ตะคออกเสียง

๒. ใช้ถ้อยคำสุภาพ

๓. พูดด้วยใจจริงและยกย่องผู้ฟัง

๔. ไม่นินทาผู้อื่นหรือพูดว่าร้ายผู้อื่น

๕. ไม่แสดงความโกรธเคืองผู้ฟัง

๖. รอจังหวะในการพูดซักถาม ไม่พูดสอดขณะผู้อื่นกำลังพูด